“İnsan nəfsi ilə Allah arasında hicablar vardır. Bəlkə 70 min hicab vardır.

İnsanın yerinə yetirdiyi hər bir yaxşı əməl – istər itaət olsun, istər günahı tərk etmək olsun – əgər qürbət niyyətilə olarsa, hicablardan birini aradan aparar.

Yəni, insan nəfsi bir mərtəbə Allaha daha yaxın olur. Daxilində olan qəsavət və zülmət daha az olar və insan yüngüllük hiss edər.

Get-gedə bəndə bütün hicabları aradan aparar. Allah ilə insanın nəfsi arasında heç bir hicab qalmaz.

Bu zamandır ki, insan Allahın gözü ilə görməyə və qulağı ilə eşitməyə, dili ilə danışmağa başlayar.

Yəni, artıq gözü – onun gözü deyildir, Allahın gözüdür. Qulağı – onun qulağı deyildir, Allahın qulağıdır. Dili – onun dili deyildir, Allahın dilidir.

Bu insanda Allahın sifətləri təcəlli edər və Allah bəndəsi olar. Ubudiyyətin zirvəsinə çatar”.

Beləliklə, deyə bilərik ki, yaxşı əməllər hicabların aradan qalxmasına səbəb ola bilən amillərdəndir. Ancaq bir şərti vardır, o da İlahi qürbət niyyətində olmasıdır.

Əgər insan İlahi qürbət niyyətilə yaxşı əməllər yerinə yetirərsə, özü ilə Allah arasında olan hicabları aradan qaldırar və Allah bəndəsi olar.

(Ayətullah Seyyid Mühəmməd Hüseyn Hüseyni Tehraninin əxlaq dərslərindən)

/Deyerler.org/