Xanım Fatimeyi-Zəhranın (s.ə) məzarı haradadır?

Mьəllif: admin1

Tarix: 16-11-2024, 11:07

Bцlmə: İslam elimləri, Həzrəti Fatimə (s.ə)

Xanım Fatimeyi-Zəhranın (s.ə) məzarı haradadır?

Ayətullah Qərəhi Ayətullah-Üzma Mərəşi Nəcəfidən danışır.

Ayətullah son söhbətlərində Ayətullah Mərəşi Nəcəfinin xanım Fatimeyi-Zəhranın (əs) gizli qəbrini tapmaq məqsədi ilə çilə saxlaması macərasını yada salıb.

Ayətullah-Üzma Mərəşi Nəcəfi buyurur: Atam Nəcəfdə xüsusi bir dua tapmışdı, çilə saxlayaraq həmin duanı oxumuşdu ki, Həzrət Zəhranın (əs) qəbrinin harada olduğunu bilsin. O özü çilə saxlamaqla çoxlarının xəbərsiz olduğu bir dua oxumuş, Xanım Zəhranın (əs) qəbrinin harada olmasını bilmək istəmişdi...

Tehran İmam Mehdi (əc) elm hövzəsinin rəisi Ayətullah Ruhullah Qərəhi son Quran təfsiri dərslərində Bəqərə surəsindən danışıb.

Bəqərə surəsinin 35, 36-ci ayələrində oxuyuruq: “Biz Adəmə dedik: Ey Adəm, sən zövcənlə cənnətdə qal, hər ikiniz oradakı meyvələrdən istədiyiniz qədər yeyin, amma bu ağaca yaxın getməyin. Yoxsa özünüzə zülm edənlərdən olarsınız; şeytan onları yanıldaraq həmin yerdən uzaqlaşdırdı. Biz onlara dedik: Bir-birinizə düşmən kəsilərək yerə enin. Yerdə sizin üçün müəyyən vaxta qədər sığınacaq və dolanışıq var...”

İdeoloji müharibə nə zamandan başlayır?

Düşmənçiliklərin şübhəsiz ki, səbəbləri var. Ədavət yaranmasının səbəbi insanın dünyaya bağlılığıdır. Amma behiştdə ədavət olmadığını düşünürük. Bəs nə üçün behiştdə belə bir ədavətdən söz açılır?

Taha surəsinin 117-ci ayəsində Aləmlərin Rəbbi açıq buyurur: “Ey Adəm, bu sənin də, zövcənin də düşmənidir. Ehtiyatlı olun sizi cənnətdən çıxarmasın. Yoxsa çətinliyə düşüb əzabla yaşamağa məcbur olarsan...”

Demək, Adəmə (ə) xəbərdarlıq edilir ki, şeytan sənin düşmənindir, ehtiyatlı ol səni cənnətdən çıxarmasın. Burada ədavət nədir? Nas surəsində oxuyuruq: “De, pənah aparıram insanların Rəbbinə, insanların ixtiyar sahibinə, insanların məbuduna, vəsvəsə edib qaçıb gizlənən şeytanın şərindən. O şeytan ki, insanların ürəklərinə vəsvəsə salır, cinlərdən də olur, insanlardan da!”

Bunu ədavət saymaq olarmı? İki tərəf arasında qarşıdurma yarandığından buna ədavət demək olar. Bir var açıq müharibə, bir də var gizli müharibə. Gizli, ideoloji müharibə vəsvəsələr, şəkk-şübhə yaratmaq vasitəsi ilə həyata keçir.

Burada qan axıdılmadan qarşı tərəf təslim olur. Bəli, şeytan gizli, ideoloji savaşın bünövrəsini qoyub. Əgər ideoloji müharibənin kimin tərəfindən başlandığını öyrənmək istəsək, bilməliyik ki, o şeytandır.

Sual yaranır ki, əgər vəsvəsə və ədavət behiştdə olubsa, “yer üzündə” ifadəsi nə deməkdir?

Dünyada vuruşan tərəflər kimlərdir?

Qeyd etdik ki, iki növ baxış var. Bir baxış budur ki, ədavətin məkanı yer üzüdür. Əgər təqva olmasa, insan günaha doğru gedir. Bəzən təqva əhli günah əhli ilə, bəzən də günah əhli təqva ilə savaşa qalxır. Təqva əhli isə heç zaman bir-biri ilə vuruşmur.

Dünyaya nəzər salın. Bir zaman Amerika ilə Sovetlər Birliyi arasında soyuq müharibə gedirdi. Sovetlər Birliyinin başçıları zahirdə iddia edirdilər ki, ilahi varlığı qəbul etmirlər. Əslində qəbul edib-etməmələri mövzu deyil.

Doğrudan da, çoxları bunu sözdə deyirdi, gizlində Allaha inanırdı. Amma həm Amerika, həm də Sovetlər dünyaya hakim olmağa çalışırdılar. Yəni hər ikisi zorakılıq, zülm əhli idilər. Buna görə də bir-biriləri ilə savaşırdılar.

Böyük Əllamə və Şəhid Mütəhhərinin gözəl təbirləri var. Deyirdilər ki, Amerika və Sovetlər qayçının iki ağzı kimidir, zahirdə bir-birinə qarşı dayansa da məqsədləri ortada İslamı məhv etməkdir. Burada İslam deyəndə elə təqvanı nəzərdə tuturuq. Qurani-Kərim buyurur ki, Allah yanında həqiqi din İslamdır.

Ümumilikdə bunu təqva adlandıra bilərik. İnsanların Allaha doğru hərəkəti din, təqvadır. İnsan din vasitəsi ilə təqvaya müsbət cavab verir. Həm Amerika, həm də Sovetlər Birliyi ədaləti, təqvanı özünə düşmən saydığından onunla mübarizə aparırdılar.

Bəzən isə zalımlar özləri bir-birinə qarşı dayanır. Amma əsl təqva əhli heç vaxt bir-biri ilə vuruşmur. Mən soyuq, gizli müharibədən danışarkən vəsvəsə mövzusunu yada salmaq istəyirəm.

Əgər bir şəxs iman və təqva ilə həqiqi iqtidara çatmırsa, olsun ki, bu iman və təqva həqiqi deyilmiş. Kimlərsə dindarlıq iddiası ilə ortalığa çıxır və həqiqi iman, təqva gücünə malik olmadığından məğlubiyyətə uğrayır.

Şeytanın bariz xüsusiyyətləri

Bəşər tarixini diqqətlə araşdırsaq görərik ki, çox işləri nüfuzla görüblər. Yəhudilərin nüfuzunu misal göstərə bilərik. Yəhudilər həmişə din qarşısında dayansalar da vəsvəsə edir ki, sən ən üstün olansan.

Belə bir təkəbbür şeytanın bariz xüsusiyyəti idi. Mələklərə deyiləndə ki, insana səcdə edin, onların sırasında dayanmış şeytan özünü üstün sayaraq səcdədən imtina etdi. Təkəbbür yalnız Allaha şənindədir. Yalnız Allah böyükdür. Amma şeytan da özünü böyük hesab edirdi.

Təəssüf ki, bəzən biz də təkkəbbür xəstəliyinə yoluxuruq. Təkəbbür kimdəsə çox, kimdəsə az görünür. Mövzumuz soyuq, gizli, ideoloji müharibədir. Şeytan da bu müharibəni aparır. Cənnətdəki ədavət qan tökülməsi ilə müşayiət olunan ədavət deyildi. Yer üzündəki ədavət qanla müşayət olunan ədavətdir.
Şeytan gözəl anlayır ki...

Şeytan gözəl anlayır ki, ən yaxşı yol vəsvəsə etmək, şəkk-şübhəyə salmaq, sonra məqsədə çatmaqdır. Şeytan təbii ki, möminlərə qalib gələ bilmir. Amma belə bir məqsədi var.

Aləmlərin Rəbbi buyurur ki, sən qalib gələ bilməzsən. Amma şeytanın ilk işi buna cəht etməkdir. O həmin soyuq, gizli müharibə vasitəsi ilə düşməni təslim etmək istəyir. Belə bir müharibədə qan yoxdur. Qalib gəlsə asanlıqla qalib gəlir.

Yəni bu qələbə böyük sərmayə xərcləmir. Beləcə, müasir dünyada şeytanın ilk silahı həmin ideoloji müharibədir. Amma bu yolla bir iş görə bilməyəndə top-tüfəngi işə salır.

Bütün bunlar behiştdə yox, yer üzündədir. Şeytan insanların özləri vasitəsi ilə onların arasında ədavət yaradır. Allah-Taala şeytan vəsvəsəsinə aldandıqları üçün Adəmə (ə) yerə enmək göstərişi verir. Bəli, şeytan burada silah işə salmayıb, vəsvəsələrlə, ideoloji hücumlarla düşməni məğlub edib.

Cindən olan şeytanlar fiziki savaşa girə bilmir!

Aydın olur ki, şeytanlar cinlərdən olsalar fiziki müharibə apara bilmirlər. Amma insanları bir-biri ilə vuruşdurmaqla buna nail olurlar. Quran xəbərdarlıq edir ki, cinlərdən və insanlardan olan şeytanlar meydandadır. Buyurur ki, sizin bəzilərinizin bəzilərinizə qarşı ədavəti var.

Bu ədavət sonda qanla başa çatır. Meydanda şeytan özüdürsə fiziki müharibə yoxdur, qan da yoxdur. Amma o insanlar arasına gedib qarşıdurma yaratdıqda qan axıdılmasına nail olur.

Əvvəlcə tamaha salır, sonra hədələyir. Bu gün dünyadakı şeytanlar silah yox, mədəniyyət vasitəsi ilə bəşəriyyəti əsarət altına almaq istəyirlər. Bundan yaxşı yol yoxdur.

Əgər öz şeytani mədəniyyətlərini bəşəriyyətə qəbul etdirə bilsələr, müharibəyə ehtiyac qalmır. Qonşu Türkiyədə bu işi görə bilirlər. Bunu Atatürk vasitəsi ilə etdilər. O nə iş gördüyünü belə anlamırdı. İranda Rzaxan da belə idi. Hər ikisi dini aradan qaldırmaq istəyirdilər. Dildə isə yeni mədəniyyətdən danışırdılar.

Deyirdilər ki, mədəniyyət istəyirsənsə mədəniyyət qarşısında ən böyük maneə dindir, dini aradan götürməlisən. Necə ki, komministlər dini cəmiyyət üçün tiryəkə bənzədirdilər.

Dinlərin təhrifi yolu ilə müharibə

Şeytani vəsvəsələrin bir nəticəsi dinlərin təhrifi, saxta dinlərin yaradılmasıdır. Təhrif olunmuş nəsrani dini Qərbdə məsihi dini adlandırılır. Bu din təhrif olunmuşdur. Keşişlər bir dövr elə rəftar ediblər ki, güya dinin yeganə düşməni elm və inkişafdır. Hansı ki, din elmi əsaslara malikdir.

Allah-Taala öz dinini “oxu” əmri ilə bəşəriyyətə təqdim edir. İnsana bütün adların öyrədildiyini xəbər verir. Amma şeytanlar dini gerilik, elmlə düşmənçilik kimi göstərməyə çalışdılar və buna müvəffəq oldular.

Şeytanlar vəsvəsə yaradır, insanları bir-birinin üzərinə qaldırmaq istəyir. Bunu bacarmadıqda özləri fiziki müharibə apara bilmirlər. Onlar yalnız ideoloji himayəni bacarırlar.

Müharibədə kiminsə qoluna güc verə bilmirlər. Amma Allahın mələkləri döyüş meydanında da möminlərə yardımçıdırlar. Bəli, insanlar arasında ədavət sonda qana səbəb olur. Bunun başlanğıcı isə düşüncə müharibəsidir. Behiştdə belə bir ədavət yoxdur. Behişt üçün qan tökülməsi məna daşımır. Orada ədavət vəsvəsə sərhəddini aşmır.

Düşmən həmişə düşməndir!

Allah-Taala insana xəbərdarlıq edir ki, şeytan sənin həmişəlik düşmənindir, onun işi hansısa zaman və məkanla məhdudlaşmır. Əlbəttə ki, zaman və məkandan asılı olaraq metodlar dəyişə bilər. Amma ədavət yerində qalır.

Cin və insandan olan şeytanların ədavəti həmişəlikdir. İnsana xəbərdarlıq olunur ki, əgər şeytan ona hakim olsa bunun sonu qanla başa çatan ədavətdir. Maraqlı bir rəvayət var. Qeyd edim ki, ədavət həmişə ədavətdir, düşmən həmişə düşməndir.

Düşmən ədavətdən əl çəkəsi deyil. O üsullarını dəyişə bilər, amma batinindəki ədavət yerindədir. Düşmənçilikdə metodlar dəyişsə də ədavət bir an olsun belə aradan qalxmır. Bizə xəbərdarlıq olunub ki, şeytandan olan düşmənlərdən ehtiyatlı olaq. Böyük İmam buyurdu ki, Amerika böyük şeytandır.

O Amerikanı təhqir etmək istəmirdi. Həqiqəti deyirdi. Həqiqətən Amerika böyük şeytandır. Biz Quranın xəbərdarlıqlarını heç zaman unutmamalıyıq. Onlar dünyanı zinətləndirirlər. Dünyanı bəzəyirlər ki, insanların başını qatsınlar.

Təqva əhli ilə düşmənçilik edənlər də şeytanın şagirdləridir. Quranın buyuruğuna əsasən onlar iblisin döyüşçüləridir. Onlar heç zaman düşmənçilikdən əl çəkməyəcəklər. Düşünməyin ki, siyasi söhbət edirik. Bizim siyasətimiz eynən dinimizdir.

Sizə zahirdə qalib gəlsələr heç zaman şeytandan qəflətdə qalmayın. Şeytan daim insanı aldatmaq istəyir. Düşmən qalib gələndən sonra da ideoloji müharibəni saxlamır. Siz düşmənin zahiri bəyanatlarına aldanıb düşünməyin ki, düşmənçiliyi yerə qoyub, artıq arada ədavət yoxdur. Bəziləri yanılır ki, Amerika düşmənçilikdən əl çəkib. İmam buyururdu ki, Amerikadan azan verilsə biz o azana şəkk edərik. İmam bu sözü kin-küdurət səbəbindən demirdi.

O Qurana əsaslanaraq belə mövqe tutmuşdu. Quran bizə xəbərdarlıq edir ki, şeytan sizin həmişəlik düşməninizdir və ədavətindən əl çəkməz. Onun düşmənçiliyi zamanla məhdudlaşmayıb. Sadəcə zaman ötdükcə metodları dəyişir.

Düşmənlə ədavətdən çıxış yolu

Düşmən üzərində qələbənin ən münasib yolu tuba şəcərəsinə sarılmaqdır. Ədavətə düçar olanlarla bağlı zəqqum ağacı yada salınır. Nəzərdə tutulur ki, şeytani təfəkkür zəqqum şəcərəsi, ağacına səbəb olur.

Bütün bunlar şeytanlara görədir. Amma zəqqum ağacı müqabilində başqa bir ağac var, tuba ağacı. Kimdir tuba ağacı. Tuba ağacı deyəndə Əhli-Beyt (ə) nəzərdə tutulur.

Behiştdə Əmirəlmöminin (ə) Peyğəmbərlə (s) birlikdədir.

Rəvayətdə bildirilir ki, tuba ağacı Əmirəlmömininin (ə) evindədir. Bu ağacın budaqları möminlərin evinə uzanır. Bəzi səhabələr Peyğəmbərdən (s) soruşdular ki, siz demişdiniz ki, bu ağac mənim evimdədir. Biharul-Ənvarda bu rəvayət nəql olunub.

Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur ki, Tuba ağacı mənim evimdədir, onun budaqları möminlərin evində. Sual bu idi ki, necə olur indi Tuba ağacı Əlinin (ə) evində olur? Həzrət buyurdu ki, behiştdə Əli (ə) ilə mənim evim bir evdir.

Başqa bir rəvayətdə oxuyuruq ki, Həzrət özlərini ağac, möminləri budaqlar və yarpaqlar adlandırır. Hətta böyük alimlər, övliyalar, ariflər, təqva sahibləri, Şeyx Müfid, Ayətullah Qazi ağacın budağı və yarpaqlarıdır.

Bu ağaca bağlı olanlar bəhrələnir. Buna görə bəzən “arifi-vasil” ifadəsi işlədilir. Buyurulur ki, bu ağacdan tutanlar dünyada düşməndən amandadır. Düşmən kimdir? Əsas düşmən şeytandır. O and içib ki, insanla ədavətinə son qoymayacaq. Demək, möminlər bir-biriləri ilə düşmənlik etməsələr amanda qalarlar.

İŞİD yəhudlər üçün vuruşur

Adətən düşmənçiliyi şeytan yaradır. Bəziləri saxta müsəlman qiyafəsində meydana çıxır. Hazırda İŞİD adlanan təkfirçi qrup bu işi görür. Məqsədlərini etiraf edirlər, kimsədən çəkinmirlər. Deyirlər ki, tapşırıq yerinə yetiririk. Suriyada və başqa yerlərdə yaralananda İsrailə, Hayfaya aparılır, orada müalicə edilirlər.

Bəhaiyyət belədir. Öz rəislərini aparıb Hayfada dəfn etdilər. Elə bundan qabaq da haradan idarə olunduqları bilinirdi. Şiə üçün mühüm mövzulardan biri vilayətdir. Vilayətin xüsusiyyəti budur ki, saxta müsəlmanlar ifşa olunar.

Bu təkfirçilər yəhudinin vuran əlidir. Biri vəhabiyyət, digəri bəhailikdir. Vəhabilərin kökü yəhudilərə gedib çıxır. Taif istiqamətində bir məntəqə var, vəhabilər oradan çıxıb. Həmin yerə müxtəlif adlar verilir. Nəql olunur ki, Əmirəlmöminin (ə) öz sipərini oradakılara tapşırıbmış. Bir sözlə həmin məntəqədəkilər yəhudidir.

Maraqlıdır ki, bir dəfə Şirazda, bir dəfə Yəzddə yəhudilər və zərdüştilər İslamı qəbul etdi. Sonradan bunlar bəhai oldular. Məqsədləri bu idi ki, sonradan həqiqətin harada olduğunu desinlər. Güya həqiqəti sonrakı əqidədə görüb yollarını dəyişiblər. Çox hiyləgərdirlər. Şeytanın da belə xüsusiyyətləri var. Müxtəlif yollarla məqsədinə çatır. Biz isə qəflətdəyik.

İmam kimləri naməhrəm adlandırır?

Biz bilirik ki, belələri inqilabda da xalqa qatılıb. İmam buyurdu ki, inqilabın naməhrəmlərin əlinə düşməsinə yol verməyin. İmam naməhrəm deyəndə inqilabçıların sıralarına soxulanları nəzərdə tuturdu. Onlar yəhudi casusları idilər. Təqvasız, dünyapərəst adamlar da aralarında var idi. Sonradan çoxları üzə çıxdı. Bəli, ay həmişə bulud arxasında qalmır.

Həzrət Məsumənin (əs) İrana gəlişi

Bəli, düşməndən amanda qalmağın yolu şəcəreyi-tubaya tərəf getməkdir. Tuba ağacından tutmaqla düşməndən amanda qalmaq olar. Həzrət Məsumənin (ə) məqamı çox ucadır.

Şiələr Xanım Məsumənin (ə) şəfaəti ilə behiştə daxil olar. Onun yüksək məqamını müxtəlf rəvayətlər təsdiqləyir. İmam Sadiqdən (ə) nəql olunmuş rəvayətdə bildirilir ki, yer üzündə Allah üçün bir ev var, o ev Məkkədir; Peyğəmbər (s) üçün bir ev var, o ev Mədinədir; Əmirəlmöminin (ə) üçün bir ev var, o ev Kufədir, Qum kiçik Kufədir.

Rəvayətlərdə bildirilir ki, behiştin səkkiz, cəhənnəmin yeddi qapısı var. Behiştin bir qapısı cəhənnəmdən artıqdır. Həmişə deyilib ki, Allahın mərhəmət qapısı çoxdur. Bu qapılardan üçü Quma açılar. Sonra imam buyurur ki, bizim qızlarımızdan bir xanım Qumda olar, adı Fatimədir (əs), Musanın (ə) qızıdır. İmam qeyd edir ki, o şiələrimiz üçün şəfaətçidir. İmam buyurmur ki, filan məkanın şiələri behiştə daxil olar.

Həzrət Məsumənin (ə) ziyarətinin mükafatı

Başqa bir rəvayətdə nəql olunur ki, Səd ibn Səd İmam Rizadan (ə) Xanım Məsumənin (əs) ziyarəti haqqında soruşub. İmam buyurur ki, kim onu ziyarət etsə cənnət ona vacibdir. Yəni Xanım Məsuməni (əs) ziyarət edən behişt əhlidir.

Başqa bir rəvayətdə buyurulur ki, kim xanımı Qumda ziyarət etsə onun yeri behiştdir. Bu rəvayət İmam Cavaddan (ə) nəql olunur. Bu rəvayətdə də əvvəlki rəvayətdəki kimi xanımın mütləq şəfaəti vurğulanır.

İmam Rizanın (ə) ziyarətinə bərabər ziyarət

Başqa bir yerdə İmam Riza (ə) buyurur: “Onun ziyarəti mənim ziyarətim kimidir.” Yəni İmam Rizanı (ə) ziyarət edə bilməyən Xanım Məsumənin (əs) ziyarətinə getsin. Qədim dövrdə Məşhədi ziyarət etmək çətin idi.

Yalnız inqilabdan sonra Məşhəd ziyarəti bu qədər asanlaşıb. Amma yenə İmam Rizanı (ə) ziyarət etmək istəyənlər Məşhədə gedə bilməsələr xanımı Qumda ziyarət edə bilərlər. İmam Riza (ə) özü bu ziyarəti tövsiyə edir.

Maraqlı əhvalatlardan biri Ayətullah-Üzma Mərəşinin Həzrət Fatimənin (əs) qəbrinin yerini öyrənmək üçün çilə saxlamasıdır. Ayətullah-Üzma Mərəşi Nəcəfi nəql edir ki, atam Nəcəfdə olanda bu məqsədlə çilə saxladı. 40 gün bu ibadətləri davam etdirmək çox çətin idi. Və onun oxuduğu dualardan kimsənin xəbəri yox idi.

Alim 40 gecə bu əməlləri yerinə yetirir, 40 gündən sonra uzun-uzadı bir təvəssül edir, ağlayıb, raz-niyaz edir. Yatıb yuxuda İmam Baqir (ə) (bəzi mətinlərə görə İmam Sadiqi (ə) ) yuxuda görür. İmam ona buyurur ki, əlin xanımın ətəyinə çatdı.

Alim elə başa düşür ki, ona xanım Fatimənin (s) məzarının yeri göstərilib. Soruşur ki, hansı yolla gedib, onun məzarı haradadır? İmam buyurur: “Mən Fatimeyi-Məsumənin (əs) Qumdakı məzarını nəzərdə tutdum.

Oraya get. Allah istəmir ki, Həzrət Fatimənin (s) məzarının yeri bilinsin. Siz də israr etməyin. Həzrəti Zəhranın (s) qəbrinin ziyarətində nə məqam varsa Xanım Məsumənin (əs) qəbrinin ziyarəti üçün də həmin məqam nəzərdə tutulub. Get ora.

Əgər Həzrət Zəhranın (s) qəbri məlum olsaydı, bu qəbrin cəlalının bütün məsumların qəbrinin cəlalından çox olduğu aydınlaşardı.” Bu yuxudan sonra mərhum alim Nəcəfi tərk edib Quma gəlir.

Həzrət Məsumə (əs) şiələrin sullarını cavablandırırdı. Dini mənbələrdə nəql olunur ki, bir qrup şiə İmam Musa ibn Cəfərə (ə) sual vermək üçün Mədinəyə gəlmişdi. Həmin vaxtda imam Mədinədə deyildi. İmam Riza (ə) da səfərdə idi. Gələnlər bir müddət gözlədilər.

Amma İmam Musa Kazimdən (ə) xəbər çıxmadı. Müsəlmanlar artıq yola düşmək istəyirdilər. Onlar yola düşmək istəyəndə yaşı az olan Fatimeyi-Məsumə (əs) qapıya çıxaraq suallarını soruşdu. Bütün sualları cavablandırdı.

Gələnlər sevinclə yola düşdülər. Onlar Mədinədən çıxanda Mədinəyə qayıdan imamla rastlaşdılar. İmama dedilər ki, onunla görüşmək istəyiblər, amma alınmayıb. Buna görə də suallarını imamın qızı cavablandırıb.

Onlar düşünürdülər ki, imam onların suallarını yenidən dinləyəcək. Buna görə də yenidən suallarını dilə gətirdilər. İmam sualları və onlara verilən cavabları dinləyib Xanım Məsuməyə (əs) işarə ilə buyurdu ki, atan sənə fəda olsun!

Xanım Məsumə (əs) fitri biliyə sahib olub. İmamın evində boya-başa çatsa da özü hacət qapısı olub. Elə onun bu məqamına görə atası 3 dəfə dilə gətirir ki, atan sənə fəda olsun!

Xanım Fatimeyi-Məsumə (əs) özü sığınmaq üçün ən münasib ünvan kimi vilayəti tanıtdırır. Əgər düşməndən amanda qalmaq istəyiriksə vilayətə sığınmalıyıq. Təbii ki, öncə məsumların vilayəti, qeyb dövründə fəqihin vilayəti. Bəlkə də Həzrət Məsumənin (əs) İrana gəlişinin bildirişi bu olub ki, çətinlikdə vilayətə sığınaq. Bu çox mühüm nöqtədir.

Vilayet.nur-az.com