Xanım Zəhranın (s.ə) dünyaya gəlişi zamanı yayılan nur hansı səciyyəni daşıyırdı?
Məfzəl adlı səhabə nəql edir ki, İmam Sadiqə (ə) dedim: “Həzrət Fatimənin (s.ə) dünyaya gəlişi necə olmuşdur?”.
Həzrət (ə) buyurdu: O zaman ki, Peyğəmbər (s) Xədicə (s.ə) ilə evlənir, Məkkə qadınları Xədicədən (s.ə) kənarlaşırlar. Onun yanına gəlmirlər və ona salam vermirlər. Heç bir qadına icazə vermirdilər ki, onunla təmas qursun. Qadınların bu rəftarı Xədicəni (s.ə) narahat və qəmgin edir. Əlbəttə, onun qəmi və narahatçılığı ən çox Peyğəmbərə (s) görə idi ki, məbada ona ziyan dəyər. O zaman ki, Xədicə (s.ə) Fatiməyə (s.ə) hamilə olur, Fatimə (s.ə) ana rəhmində onun həmdəmi olur. Anası ilə söhbət edir və ona səbir etməsini tövsiyə edir. Xədicə (s.ə) bu mövzunu Peyğəmbərdən (s.ə) gizlədir. O zamana qədər ki, bir gün Peyğəmbər (s) Xədicənin (s.ə) yanına gəlir və eşidir ki, kiminləsə danışır. Ona deyir: “Ey Xədicə! Kiminlə danışırsan?”. Xədicə (s.ə) deyir: “Rəhmimdə olan bu uşaqla. O, mənimlə danışır və tənhalığımın munisidir”. Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: “Ey Xədicə! Cəbrayil (ə) mənə müjdə vermişdir ki, o, qızdır. Demişdir ki, o, pak nəslin mənşəyidir. Allah Təala təqdir etmişdir ki, mənim nəslim onun vasitəsilə bərqərar olsun. Təqdir etmişdir ki, onun övladları vəhy kəsiləndən sonra İmam və Allahın yer üzündə xəlifəsi olsun”. O zaman ki, Həzrət (s.ə) dünyaya gəlir, ondan nur yayılır. Məkkə evlərinə daxil olur. Şəhərin şərq və qərbində elə ev qalmır ki, nur ora daxil olmamış olsun. Bu zaman on nəfər huruleyn əllərində kövsər suyu ilə dolu qalblarla otağa daxil olurlar. O qadın ki, Xədicənin ayaqlarının altında idi, həmin qabları alır və Fatiməni (s.ə) kövsər suyu ilə yuyur. Sonra körpəni iki ağ və xoş ətirli dəsmala bükür və ondan danışmasını istəyir. Fatimə (s.ə) dil açıb deyir: “Şəhadət verirəm ki, tək Allahdan başqa Məbud yoxdur. Şəhadət verirəm ki, atam – Allahın Rəsuludur və ən üstün Peyğəmbərdir. Həyat yoldaşım Əli (ə) – ən üstün vəsidir; övladlarım – insanların ən üstün sərvəridirlər”. Bu sözlərdən sonra həmin qadınlara salam verir. Hər birini adı ilə çağırır və sonra onlar gülür və sevinirlər. Onun dünyaya gəlişinə görə səma əhli də bir-birini təbrik edir. Xədicə (s.ə) sevincli halda Fatiməni (s.ə) qucağına alır və süd verir”. İmam Sadiqin (ə) bu söylədikləri – vilayətin nişanələrindəndir. Xanımın (s.ə) dünyaya gəlişi zamanı ondan ayrılan nur – Allaha aiddir və onun keyfiyyətini Allahdan savayı heç kəs bilmir. Həzrət Peyğəmbər (s) bu nur haqqında buyurmuşdur: “O zaman ki, Allah Təala o nuru xəlq edir, üç yerə bölür. O üç hissədən mən, Əli (ə) və Fatimə (s.ə) yaranır”. Bəli, bu o nurdur ki, bütün peyğəmbərlər və mələklərdən üstünlik təşkil edir. Peyğəmbərdən (s) soruşurlar ki, sən üstünsən, yoxsa Cəbrayil? Həzrət (s) buyurur: “Allah Təala məni o nurdan xəlq etmişdir ki, Allahdan başqa kimsə onun keyfiyyətindən agah deyildir”. Bu nurun bir parçası olan Həzrət Fatimə (s.ə) də atası və həyat yoldaşı kimi bütün insanlardan və mələklərdən üstün bir insandır. O, da atası, həyat yoldaşı və övladları kimi kəbirə vilayətinə sahib idi. Oxşar xəbərlər
|